Śpij

Myśli nieuczesane wciąż jątrzą ranę
Nim spadnie włos
Krzyknie w głos
Śpij
Daj odpocząć swemu istnieniu
Zagubionemu drżeniu serca
Po omacku tętniącego
Szukającego swego cienia
Co go zgubił nieopatrznie
Przyklejając kolejną łatkę
Nieuszytą na miarę człowieka
Co ciągle czeka
Na los podstawiony pod nos
Na niezgodę w niepogodę
Śpij
Śnij
Żyj