Nie słuchaj rozsądku co z sercem się kłóci
Żyje w ciągłej niezgodzie
Ukoisz zmysły, ukoisz rany
Gdy w uśmiech ubierzesz swój ranek
We włosach tańczyć będą motyle
Skąpane w promieniach słońca
Usiądź na chwilę
Częstuj garściami
Prosto z dobroci serca
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz