Żyć

Nie mieszczę już emocji
Uciekam
Świat ciągle mnie gości
Choć wylewam morze łez
Zaklinam rzeczywistość
W chwilach radości
Próbuję się zachłysnąć
Odwagą innych
Której zazdroszczę
Pewności siebie
Uparcie poszczę
Od uśmiechu i wiary
Zakładam różowe okulary
Chcę poczuć się jak inni
Choć bywają dziecinni
Może to właśnie recepta
By każdy dzień przetrwać
W dziecięcej beztrosce
Pasąc motyle na łące
Nie dzielić dnia na chwile
Wiedząc, że i tak minie
Dbać by minął radośnie
Wierzgając nogami na sośnie
Pocałować ropuchę
Podrapać psa za uchem
Żyć