Życie nie jest złe lub dobre. Jest rolą, którą każdy z nas musi lub chce odegrać. Jeśli musi ...cóż lekko nie będzie, jeśli chce nawet kłody pokona z uśmiechem na twarzy. Dlaczego z usmiechem? Bo nigdy nie wiesz kiedy w twarz zaświeci Ci słonce, otuli promieniami i powie na taki usmiech czekałem, za takim usmiechem tęskniłem. I tylko ono będzie wiedziec ile bólu w nim zawarte, ile radości ukryte , ile szczęscia na dnie drzemie.
Kim jesteśmy i dla kogo?
Ale czy musimy byc dla kogos? Nie możemy być dla siebie?
Opleceni doświadczeniami, silniejsi o wygrane, słabsi o przegrane, mocni w postanowieniach, które milkną z każda łzą.
Niech milkną, wszak łza o ciszę się prosi
Nie o samotność a o ciszę by usłyszeć jak ulatuje kurz z przykrytych marzeń, planów
Tak, najwyższa pora zamienić pożółkły papier marzeń w czystą białą kartę
wypełnić ją kolorem i zanieść swiatu by wiedział, że trwamy, nadal marzymy,
ale śmielej, odważniej
jeszcze nie unicestwieni wierzymy, że jutro będzie lepiej
nie da sie powiadasz?
marzyłam kiedyś u ludziach? Cudownych, którzy przywrócą mi wiarę w sens istnienia
długo ich nie widziałam
papier pożółkł
a oni nadal przy mnie trwali
Czyż to nie piękne, że ziściło się to o czym śniłam? Czyż to nie cudowna niespodzianka zbudzić się pewnego ranka z przeświadczeniem, że choćby świat stanął w płomieniach mam z kim ugasic pożar? Tak, długo byłam ślepa
wracam do was z długiej podróży w głąb siebie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz