Wstrzymał oddech świat
Choć był za pan brat
Z nadzieją i wiarą
Na zmianę tkaną
Radością i smutkiem
Rozpaczą i skutkiem
Życia na krawędzi
Wciąż konsumenci
Znaczą codzienność
By mieć miast być
W ułudzie żyć
W pułapce pieniądza
Zniewala jego żądza
Oplata życia nić
Nie umiemy już śnić
środa, 10 października 2018
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Kobieta
Jeśli spotkasz na swej drodze kobietę po przejściach nie oczekuj, że będzie łatwa. Taka kobieta nie ufa każdemu słowu. Ona nauczyła się s...
Nie umiemy już śnić. Nie umiemy już żyć...
OdpowiedzUsuńPieknie bawisz się słowem. Zaczytuję się. Zatrzymuję...
Dziękuję:)
Usuń